Veneuze occlusies van het netvlies

Verstopping van een retinale vene of ader is een van de meest voorkomende oorzaken van plots pijnloos gezichtsverlies. Dit kan optreden door een klonter in de vene, maar ook door verdikking van een arterie of slagader in het netvlies en dichtdrukken van de vene die ermee samen loopt. De verstopping leidt tot zuurstoftekort in het netvlies en lekken van bloed en vocht uit de bloedvaten.

Veneuze occlusies van het netvlies komen vooral op middelbare of oudere leeftijd voor en kunnen mild tot ernstig zijn.

Risicofactoren zijn vooral hoge bloeddruk, roken, te hoog vetgehalte in het bloed, diabetes, en overgewicht, maar ook een verhoogde oogdruk en bepaalde ontstekingsziekten kunnen veneuze occlusies veroorzaken. We onderscheiden verschillende vormen, namelijk een centrale occlusie wat de ganse bevloeiing van het netvlies treft, of een takocclusie wat slechts een bepaalde tak van het bloedvatennetwerk treft.  Deze laatste vorm is meer frequent.

Symptomen

Bij beide vormen treedt er plots pijnloos zicht verlies op, vaak ook gepaard met vervorming of metamorfopsie. De mate van zichtsverlies hangt samen met de mate waarin het centrale netvlies of macula is getroffen, en kan gaan van zeer mild tot zeer ernstig. Bij ernstig zuurstoftekort van het netvlies (de ischemische vorm van occlusies) is de visus sterker gestoord, de recuperatie van het zicht minder waarschijnlijk en de kans op complicaties zoals nieuwvaatvorming en secundair glaucoom sterk verhoogd.

Algemeen onderzoek door huisarts of internist is aangewezen om systemische problemen op te sporen, zoals verhoogde bloeddruk, bloedsuiker en vetten, sedimentatie en eventueel plasma eiwitonderzoek.

Behandeling

De behandeling is vooral gericht op het vermijden of verminderen van de complicaties. Laserbehandeling van de getroffen zone wordt uitgevoerd om het zuurstoftekort te verminderen en nieuwvaatvorming tegen te gaan.  Als er zich nieuwe vaten op de iris vormen, veroorzaakt dit namelijk een secundair glaucoom, waardoor het oog nog verder zicht verliest en pijnlijk is. Bij maculair oedeem worden intravitreale injecties met antiVEGF of cortisone toegediend, om de lekkage en zwelling te verminderen.  Dit leidt meestal tot een verbetering van het zicht, maar moet vaak meerdere keren herhaald worden.