Scheelzien (Strabisme)

Bij scheelzien zijn de ogen niet recht op één punt gericht. Meestal heeft één van beide ogen een afwijkende stand, in sommige gevallen zijn beide ogen afwijkend. De medische term voor scheelzien is strabismus. 

Er zijn verschillende vormen van scheelzien. Het afwijkende oog kan naar binnen, naar buiten, naar onderen of naar boven gedraaid zijn. Strabismus ontstaat meestal op jonge leeftijd, maar ook volwassenen kunnen het krijgen. Scheelzien komt bij 3 tot 5% van de Belgische bevolking voor. Scheelzien wordt vaak als niet mooi ervaren, maar het kan ook medische problemen geven.

De oorzaak van scheelzien

Strabismus kan aangeboren zijn, maar kan ook later pas ontstaan. Wat de oorzaak van het scheelzien is, is niet altijd te achterhalen. Wel weten we dat een aantal factoren een grotere kans op scheelzien geven, zoals een familiale belasting en/of een refractiestoornis.

Symptomen van scheelzien

Je zou zeggen dat het niet recht staan van de ogen het duidelijkst zichtbare symptoom is van scheelzien. Toch is dit niet altijd het geval. Er bestaat ook een verborgen vorm van scheelzien: latent strabismus. Latent strabismus komt veel voor en geeft soms oogklachten. Scheelziende kinderen kunnen een lui oog ontwikkelen.

Behandeling van scheelzien

Als kinderen door het scheelzien een lui oog hebben ontwikkeld, moet dat luie oog eerst behandeld worden. Dit gebeurt door het oog af te plakken. Hoe eerder hiermee begonnen wordt, hoe beter de gezichtsscherpte ontwikkeld kan worden.

Verder kan scheelzien in sommige gevallen geheel of gedeeltelijk behandeld worden met een bril. Ook kunnen oefeningen voor de oogspieren verbetering geven. Mocht dit allemaal niet voldoende helpen, dan kan het oog geopereerd worden. Dit wordt ook wel scheelziensoperatie of strabismuscorrectie genoemd.