Lui oog (Amblyopie)

We spreken van een lui oog wanneer het oog zich tijdens de vroege kinderjaren niet goed heeft ontwikkeld. Aan het oog zelf is niets mis. Ook een bril helpt dan niet om het zicht te verbeteren. Een ander woord voor lui oog is amblyopie. Amblyopie komt meestal voor aan één oog. Het oog dat het niet goed doet, wordt het luie oog genoemd. In zeldzame gevallen zijn beide ogen lui.

Een lui oog ontstaat in de baby-, peuter- of lagere schoolleeftijd, meestal voor het achtste levensjaar. In deze fase is het scherp zien nog volop in ontwikkeling. Dit is ook de fase waarin een lui oog nog te behandelen is. Hoe eerder een behandeling gestart wordt, hoe beter de gezichtsscherpte ontwikkeld kan worden.

Symptomen van een lui oog

Het belangrijkste symptoom van een lui oog is dat het kind moeite heeft met diepte zien. Hierdoor zal een kind bijvoorbeeld moeite hebben om een bal te vangen of zichzelf een glas melk in te schenken. Het kind komt wat onhandig over.

Oorzaken van een lui oog

Het ontstaan van een lui oog kan meerdere oorzaken hebben. De belangrijkste oorzaken van een lui oog zijn refractiefouten of scheelzien (strabisme). Ook oogziekten zoals een hangend ooglid, troebelingen van de lens of het hoornvlies en afwijkingen van het netvlies of het glasvocht kunnen een lui oog veroorzaken.

Een lui oog behandelen

Als het luie oog veroorzaakt is door een brilafwijking of een oogziekte, dan moet dat eerst behandeld worden. Bij een oogziekte adviseert de oogarts welke behandeling mogelijk is.

Bij een brilafwijking wordt een bril aangemeten op de juiste sterkte. Soms lost dat de problemen vanzelf op, maar soms moet ook het goede oog worden afgeplakt. Door dit te doen, traint het kind het luie oog en gaat dat oog beter zien. Hoe lang het oog per dag afgeplakt moet worden, hangt af van de leeftijd van het kind. Hoe ouder een kind en hoe lager de gezichtsscherpte, hoe langer het oog afgeplakt moet worden. Het is dus belangrijk om de behandeling van een lui oog zo jong mogelijk te beginnen.